Έχουν περάσει ακριβώς δύο χρόνια από τότε που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κήρυξε την COVID-19 πανδημία και ενάμισι χρόνος από τότε που η «Μητέρα της Νεογνολογίας», η μοναδική και αγαπημένη Καθηγήτρια Μαρία Δεληβοριά-Παπαδοπούλου πέρασε στην αιωνιότητα. Δύο χρόνια που η ανθρωπότητα υπέφερε εγκλεισμούς, κοινωνική αποστασιοποίηση, περιορισμούς στις μετακινήσεις και αναστολή ελευθεριών. Και αυτά, ενώ ο κορωνοϊός συνεχώς εξελίσσεται σε νέες παραλλαγές, σκορπώντας τον φόβο ότι τελικά κανείς δεν θα γλυτώσει από αυτόν τον ύπουλο και αόρατο εχθρό.

Επομένως, είναι η κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε για τα «επακόλουθα» της COVID-19; Πιθανότατα όχι. Αλλά θα πρέπει κάπως να ανακεφαλαιώσουμε τη μέχρι τώρα γνώση, να εξάγουμε -τουλάχιστον μερικά- συμπεράσματα και να θέσουμε νέους κανόνες στη συμπεριφορά μας απέναντι στους στερημένους συνανθρώπους μας, την άγρια φύση και το κλίμα της γης.

Σε αυτό το πλαίσιο, το 9th “Maria Delivoria-Papadopoulos Perinatal Symposium”, αποτελείται από δύο συνεδρίες -μία κατά κύριο λόγο κλινική και μία άλλη με περισσότερο ψυχοκοινωνικό περιεχόμενο-, όπως και από μία γενικευμένη συζήτηση για τις τελευταίες γνώσεις στην πρόληψη, τη θεραπεία και τις συνέπειες της πανδημίας. Απολύτως ειδικοί επιστήμονες για τα επιμέρους θέματα, αποδέχθηκαν με χαρά την πρόσκλησή μας να είναι ομιλητές. Γι’ αυτό από καρδιάς τους ευχαριστώ. Επιπλέον, πολλές ευχαριστίες στους χορηγούς για τη συμβολή τους στην πραγματοποίηση αυτής της επιστημονικής εκδήλωσης.

Κλείνοντας αυτή τη μικρή εισαγωγή στο Συμπόσιό μας θα ήθελα να αναφερθώ στο ειλικρινές ενδιαφέρον της Μαρίας για τις χώρες του Τρίτου Κόσμου που υποφέρουν και ιδιαίτερα για τα παιδάκια της Αφρικής. Έτσι, είμαι βέβαιη ότι πραγματικά θα χαίρεται και θα επιδοκιμάζει την απόφασή μας να συζητήσουμε για ισότητα και δικαιοσύνη στην υγεία τον καιρό αυτής της φρικτής πανδημίας.

Τέλος, να σας αποκαλύψω ότι για τα χρώματα του φετινού μας προγράμματος εμπνευστήκαμε από τη συνήθη απεικόνιση του SARS-CoV-2.

Καθηγήτρια Αριάδνη Μαλαμίτση-Πούχνερ